günlük tutmak

Şu hayatta en çok değer verdiğim şeylerden biri kesinlikle yaşadığım anılardır. Bu yüzdendir ki yatağımın yanında kocaman bir hatıra kutusu tutarım ve şu anda kendisi daha fazla eşya içine alamayacak kadar dolu. Yangın çıksa evden çıkarken alacağım tek şeydir, bir de masamın altında tuttuğum günlüğüm. 

Kutumun içinde neler mi var? Annemin ben doğmadan önce yazdığı ajanda, ben doğduktan sonra da tuttuğu"bebeğimin güncesi"adlı defter, en önemlileri. 6ve 7.sınıfta, okulun son haftası insanlara yazdırdığım notlar ve dersten kalan yazışmalar. Oynadığım tiyatrolar, bir dönem boyunca mektup arkadaşım olan Egehan'dan mektuplar. Küçükken tutmaya çalıştığım yarım yamalak günlükler ve parça parça resimler, notlar. Bu yıl aldığım iğrenç yıllığım, sözlerini çıkardığım bir kaç şarkı, dolabıma yapıştırdığım en yakın arkadaşımın yaptığı resimler ve bundan sonrasında tutmam için 2tane günlük. 

Çok severim boş zamanlarımda bu kutuyu karıştırmayı. Kaç kere okumuşumdur insanların bana yazdıkları o notları, annemin ajandasını. Kaç kere bakmışımdır o senaryolara. En güzeli de tekrar ve tekrar günlüğümü okumakdır. Neleri atlattığımı, içinde bulunduğum olayların nasıl başladığını okurum ne zaman yeni bir sayfaya yazmaya başlıycak olsam. Nerelerden nerelere gelmişim diye düşünürüm. Kimleri atlatmışım ve daha kimleri atlatacağım. Üşenmeden tutulması gerekiyor günlüğün. Her gün yazamıyorum ama her zaman arayı kapatıyorum. İleride düşündüğümde, detayıyla hatırlayabilmek istiyorum neler yaşadığımı.